بی تو من هیچم و از هیچ به خود می پیچم
من اگر هیچمُ از روی چه در سر گیجم
در طلب باشم و بسیار به خود می پیچم
وای بر من! که ندانم ز چه فکری گیجم
در زمین باشم و در سیر سماوات به خود می پیچم
کاش این بار بگویی که ز سودایی خود در هیچم
اگر این بار بیایم به در خانه ی تو سر پیچم
شک ندارم که شود قلب و دل و دست و زبانم گیجم
راه بسیار نشد در طلب آنچه به خود می پیچم
گفته بودیم "بلی"، روز ازل! پس ز چه رویی گیجم!؟
