زیر سایه ی خورشید!
زمان همیشه به تغییر آدم ها کمک کرده! زمانی نمیگذره که میبینیم دیگه اون آدم قبلی نیستیم و یه جورایی فرق کردیم؛ گاهی بهتر و گاهی متاسفانه بدتر!
ولی تو همه ی این تغییرها همیشه حسابم با او فرق داشته و داره و ان شاءالله خواهد داشت!
من هیچ وقت حس و حالم با امام رئوفم عوض نشده
هیچ وقت دوست نداشتم تو حرم عکس بندازم چون حس میکردم وقتم تلف میشه
هیچ وقت دوست نداشتم جز برای غذا و استراحت و استحمام تو هتل باشم
هیچ وقت دوست نداشتم فقط یه جا بشینم و بعدش پاشم برم هتل
هیچ وقت دوست نداشتم دعا و نمازی نخونده باقی بمونه
اصلا میدونی امام رضا جانم!
هیچ وقت دوست نداشتم ازت دور باشم
اگر یه باری ازت نمینویسم و خلاصه کوتاهی کلامی ازم سر میزنه
ته ته قلبم یه دونه امام رضا دارم که با عالم عوضش نمیکنم
تازه جلو چشمم هم یه گنبد و مناره با سفال درست کردم و گذاشتم و اسمش رو گذاشتم #قاب_عکس_دلم!
تو پناهم باش
تو امامم باش
من زیر سایه ی خورشید زنده ام!
