عشقِ حاصلِ بندگی ست!

از جان گذشتن در راه حسین علیه السلام عشق نبود، بندگی بود.

باورِِِ حسین علیه السلام، باورِ یاران حسین علیه السلام شده بود.

عشق به حسین علیه السلام، حاصل بندگی ست؛
بندگی حاصل یقین است و یقین حاصل ایمان؛
ایمان ریشه در نفسمان دارد!

من و تو و ما قرار است به کجا برویم؟
و اگر روزی به کجا رفتنمان یقین شد، به کجا ماندنمان نقطه عطف است!
یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، یارانِ حسین علیه السلام تاب ماندن نداشتند، بگذار به اطرافم نگاهی کنم نکند دلم را به دنیا چسب زده باشم...؟!؟