میلاد خورشید هشتم

دنیا آذین بسته است سقف آبی اتاقش را ...

هستی زلال تر از باران، نورانی تر از خورشید!

میلادت مبارک مولای من، امام رضا (علیه السلام)

 

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گشتیم

گوشه ی صحن دم عید دلم می لرزد
من و یک عالمه تردید، دلم می لرزد 

بادی از سمت حرم قصد وزیدن دارد
بی سبب نیست که چون بید دلم می لرزد

لرزه افتاده به جان در و دیوار ولی
زلزله نیست، نترسید! دلم می لرزد

می روم سمت حرم دست به سینه اینبار
دو قدم مانده به خورشید دلم می لرزد

هرچه از زائر خود دل ببری می چسبد
چقَدَر در حرمت دربه دری می چسبد

چقَدَر در حرمت مست زیاد است ببین
چقَدَر دور و برت دست زیاد است، ببین

زائرانت به کرامات تو عادت دارند
همه یک جور به این خانه ارادت دارند

یک نفر پول، یکی اشک، یکی انگشتر
از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

روزهامان همگی با کَرَمت می چرخند
زائرانت چقدر با عظمت می چرخند

ابر و باد و مه و خورشید همه رقص کنان
چند قرن است که زیر علمت می چرخند

تا قدم رنجه کنی بر سر ما یک عمر است
چشم هامان به هوای قدمت می چرخند

حاجیانی که به حج رفتنشان جور نشد
چه غریبانه به دور حرمت می چرخند!

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گشتیم
یار در مشهد و ما گرد جهان می گشتیم

_______________________________________________

دوست داشتیم تشکر ویژه از شاعرش داشته باشیم،
اما ایشان را نمی شناسیم.
دعاگویشان هستیم اگر مورد قبول درگاه حق باشیم.

ای طبیب ما!

ذکــر تسبیحم کـه بـاشد "یـا رضـا"

شـک نـدارم عشـق حـق، در جـانم احیـا می شــود!

مرغ دلم راهی قم می شود...

صلی الله علیک یا فاطمة المعصومه

حضرت امیر علیه السلام بهای وجود ما را بهشت خواندند و فرمودند:

«برای شما بهایی جز بهشت نیست، پس آنرا جز به بهشت نفروشید»¹

و شما بر ما منّت نهادید و بهای بهشت ما شدید.

_______________________________________________

• اول ذی القعده، ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها.
  

1. بحار الانوار، ج 78، ص 13.