خدایا! دکمه های ایمانم را با نخ باور قلبی، محکم کن! که نخ عقل را آن چنان عمری نیست؛ آزموده ام.
در این ماهِ پایانی سال، چروک گناهانم را با اتوی توبه، صاف کن!
و جیب معرفتم را به کَرَم خودت پُر کن!
خدای خوبم! سلیقه ی من خوب نیست؛ لطف کن لباس جدیدم را از جنس بندگی (آزادگی) انتخاب کن!
هر چند «لباس التقوی ذلک خیر» منظورم همان جنسی است که با یک «تِق وا» نمی رود و با هر بادی نمی گسلد.
