تا در قفس بودم نمی فهمیدم آزادم
در بندم از روزی که از صیاد دل کندم
علی را با لذّات فناپذیر و نعمت های زودگذر چه کار؟!
پ.ن: نهج البلاغه، ترجمه محمّد دشتی، نامه 45.